W kolejnych latach wprowadzano nowe zmiany. Pierwsze to podmienianie drewnianych okładzin, okładzinami z czerwonego tworzywa i przerobiono kształt ostrza na clip point. W latach 1951 powrócono do starego kształtu głowni i zastosowano po raz pierwszy stal nierdzewną. Oraz dodano oczko przez, które żołnierze przewlekali sznur i powstawał pion. Taki pion był używany do oceniania odległości przy oddawaniu strzałów granatami nasadzanymi na karabiny Fass. W tym samym okresie zaczęto zmieniać materiał okładzin.
Nową dosyć znaczną rewolucję w kształcie scyzoryka, a przypominam, że cały czas robiono je na potrzeby armii, Podjęto w latach 60-tych. Zamieniono okładziny na aluminiowe fakturowane, zmieniono kształt śrubokręta dodając wcięcie umożliwiające otwieranie butelek. Zmianie uległa również górna część otwieracza do puszek dodano tam połowę mniejszy od głównego śrubokręt. Scyzoryki dla armii wytwarzano do lat siedemdziesiątych, po tym roku, ponieważ nie było zapotrzebowania z strony armii, koziki z znacznikami, jakości dla wojska przestały być produkowane. Produkowano cały czas modele Wenger z różnymi wariantami aluminiowych okładzin. W następnych latach rozpoczęła się produkcja noży domowych. Marka Victorinox była na tyle popularna i rozpoznawalna, że ciągle spływały zamówienia. Następne lata to kosmetyczne transformacje okładzin w scyzoryku, dodanie herbu z czerwonym krzyżem.
W latach 80-90 firma Victorinox abstrahując od noży kuchennych i scyzoryków, produkuje zegarki i torby podróżne. Kolejne lata to wprowadzanie na rynek powiększonych wariantów noży o wiele dodatkowych narzędzi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz